What are Bangkok
Treasures?

Guide

Nang Loeng’s Fried Bananas Power Ranking!!! ถ้าใครเคยผ่าน และฝ่าฟันรถติดแถวถนนนครสวรรค์ และสี่แยกหลานหลวงมาก่อน ภาพคนใส่เสื้อแขนยาว ขายาว มีหมวกปิดมิดชิด เดินตากแดดหน้าดำคร่ำเครียด มีลักษณะเด่นคือ เอี๊ยมสีสันสดใส เห็นเด่นมาแต่ไกล คอยชูมือทั้งสองข้างที่เต็มไปด้วยถุง ‘กล้วยแขก’ คงจะไม่แปลกตานัก และอาจเคยมีคำถามในใจว่า ‘กล้วยทอดเจ้าเก่า เจ้าดั้งเดิม…ทำไมมันเก่าทุกเจ้าเลยวะ แล้วตกลงเจ้าไหนเก่าจริง?’ ‘แล้วเอี๊ยมไหนอร่อยสุด?’ ศึกสงครามกล้วยทอด ย่านนางเลิ้ง/หลานหลวง ครานี้ยิ่งใหญ่นัก ใครจะเป็นผู้ชนะ ใครจะปราชัย กำแบงค์ยี่สิบตามมา แล้วไปดูกันเลย! ***ทั้งหมดเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน(+กลุ่มตัวอย่าง 15 คน) ดังนั้นทุกการกินกล้วยมีความเสี่ยง โปรดตัดสินใจก่อนจ่ายตังค์*** 1.เอี๊ยมชมพู (กล้วยทอดนางเลิ้ง) ‘อร่อยเสมอแบบไม่ต้องพึ่งดวง’ น่าจะเป็นคำนิยามที่ดีที่สุดสำหรับร้านนี้ เพราะจากการลองซื้อหลาย ๆ รอบ ต่างวัน ต่างช่วงเวลา พบว่ากล้วยแขกเอี๊ยมชมพู คงมาตรฐานรสชาติ ความกรอบของแป้ง รวมถึงเนื้อกล้วยที่คงความนุ่ม แต่ไม่เละไว้ได้คงที่ที่สุด ไม่ว่าจะไปกินกี่รอบ ก็อร่อยทุกรอบ แถมคุณป้าเจ้าของร้านก็ใจดี ถามทางไปกล้วยทอดร้านอื่นก็บอกให้แบบละเอียดเสร็จสรรพ ประทับใจ ไม่ได้เป็นหน้าม้าแต่อย่างใด […]

Scoop

‘ย่านเจริญไชย’ เป็นย่านการค้าที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงเทพฯ แค่ได้ยินชื่อหลายคนอาจจะนึกไม่ออกแต่แท้จริงแล้วเจริญไชยนั้นซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆ กับเยาวราช ย่านชุมชนจีนสุดคึกคักที่เรารู้จักกันดีนั่นเอง ในช่วงต้นของกรุงรัตนโกสินทร์ ตรงกับสมัยราชวงศ์ชิงปกครองประเทศจีน ขณะนั้นความเป็นอยู่ของชาวจีนต่างก็แร้นแค้นอดอยาก ขาดแคลนพื้นที่ทำกิน จึงทำให้ชาวจีนที่อาศัยอยู่ในแถบทางตอนใต้ของประเทศเลือกที่จะโดยสารเรือสำเภาสินค้าเพื่อมาทำมาหากินและเริ่มต้นชีวิตใหม่ในประเทศไทย เมื่อมีผู้คน ความเชื่อและวัฒนธรรมประเพณีของชาวจีนก็ได้ถูกส่งต่อมาสู่ประเทศไทยด้วยเช่นเดียวกัน และเมื่อพื้นที่ของย่านเจริญไชยเต็มไปด้วยวัดและศาลเจ้าที่สำคัญมากถึง 5 แห่ง ชาวจีนที่อาศัยอยู่ในแถบนี้จึงนำความรู้ที่ติดตัวมาประกอบอาชีพ จนเจริญไชยกลายเป็นย่านการค้าที่ไม่เหมือนที่ไหนๆ เพราะเจริญไชยเป็นย่านกระดาษไหว้เจ้าและสินค้าทางความเชื่อแบบจีนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย! เมื่อพูดถึงกระดาษไหว้เจ้า หลายคนอาจจะนึกถึงวันตรุษจีน การเผากระดาษ หรืออากาศร้อนๆ เวลาไปงานเชงเม้ง แต่เมื่อได้มาเดินลัดเลาะถึงถิ่น สิ่งที่โดดเด่นและทำให้เราประทับใจกลับเป็นอะไรง่ายๆ อย่าง ‘สีสัน’ ที่สดใสฉูดฉาดของบรรดาเครื่องกระดาษที่ตัดกับสีน้ำตาลเข้มของบ้านไม้เก่าแก่ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของย่านเมืองเก่าแห่งนี้แทนบ้านไม้ที่เคยใหม่ต่างก็ผุกร่อนและเก่าโทรมลงไปตามกาลเวลา แต่สีสันของเครื่องกระดาษเหล่านี้เองที่คอยทำให้ไม่ว่าจะนานแค่ไหนเจริญไชยก็ยังคงมีชีวิตชีวาอยู่เสมอ เพราะสีสันเหล่านี้ไม่ใช่แค่ของประดับตกแต่งเพื่อความสวยงาม แต่เป็นชีวิต วัฒธรรม และอาชีพ ที่หล่อเลี้ยงชาวเจริญไชยมากว่าร้อยปี นี่เองคงจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เมื่อมาอยู่ในย่านนี้ สีสันของมันถึงได้สวยงามเป็นพิเศษ 🙂เหตุผลที่ย่านเจริญไชยยังมีชีวิตและสีสันได้อย่างทุกวันนี้ ไม่ใช่แค่เพราะการค้ากระดาษไหว้เจ้าเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่เป็นเพราะความพยายามในการปรับปรุงและพัฒนาพื้นที่ของชาวเจริญไชยด้วย สิ่งหนึ่งที่เป็นผลมาจากความพยายามนั้นมีชื่อว่า ‘บ้านเก่าเล่าเรื่อง’ พิพิธภัณฑ์เล็กๆ ที่คอยบอกเล่าประวัติความเป็นมาของชุมชนเจริญไชยซึ่งคนในชุมชนช่วยกันสร้างขึ้นมานั่นเอง นอกจากนี้ ถ้าใครเดินช็อปเครื่องกระดาษแวะพิพิธภัณฑ์กันจนหมดแรง อยากหาอะไรใส่ท้องให้อิ่มแปล้สมกับพลังงานที่เสียไปก็ไม่ต้องไปหากินที่ไหนไกล เพราะแค่ไม่กี่ก้าวจาก ‘บ้านเก่าเล่าเรื่อง’ บะหมี่ชามยักษ์ชื่อดังอย่าง ‘บะหมี่จับกัง’ ก็รอต้อนรับทุกคนอยู่แล้ว!การเดินทาง : ชุมชนเจริญไชย ตั้งอยู่บริเวณใกล้วัดมังกรกมลาวาส (วัดเล่งเน่ยยี่) […]

Eat

หลีกหนีความวุ่นวาย พักหายใจจิบชาดีจากทั่วโลกได้ในร้านชาริมถนนตะนาว