What are Bangkok
Treasures?

Eat

พบกับจุดเริ่มต้น Project สำเร็จการศึกษาฝึกงานของเด็กๆ ชาว Trawell Intern ผ่านการเรียงร้อยถ้อยความของนักผลิต Content ตัวน้อย ที่ว่าด้วยการบอกเล่าเรื่องราวของเพื่อนบ้านย่านถิ่นรอบสถานที่ทำงานของพวกเขา ก่อนที่จะนำไปสู่การทำงานร่วมกันเล็กๆน้อยๆที่สร้างสรรค์ประโยชน์กับคนในชุมชน และพัฒนาไปเป็น Project สำหรับจบการฝึกงานได้ในที่สุด (ซึ่งติดตามได้ในตอนต่อไป) ไปตามดูน้องๆเล่าเรื่องย่านเก่าแก่แห่งนี้กัน รู้จักสำราญราษฏร์ แยกสำราญราษฎร์ (Samran Rat Intersection) เป็นสี่แยกจุดตัดถนนบำรุงเมืองและถนนมหาไชย ในพื้นที่เขตพระนคร ซึ่งสำราญราษฎร์เป็นชื่อที่ทางการตั้งให้แทนชื่อย่านดั้งเดิมว่า “ประตูผี”  ชื่อประตูผีเนื่องมาจากคติความเชื่อกันตามประเพณีโบราณว่ากำแพงเมืองเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ ห้ามประกอบพิธีอวมงคลและการอัปมงคลต่างๆ เช่น พิธีเผาศพ เว้นแต่จะเป็นพระบรมศพของพระมหากษัตริย์และพระบรมวงศ์ที่สามารถจัดการพระเมรุในกำแพงเมืองได้ ด้วยที่มาของจารีตดังกล่าวทำให้เมื่อมีการก่อสร้างพระนครจึงต้องทำประตูพิเศษไว้ที่กำแพงเมืองเรียกกันว่าประตูผี ซึ่งเป็นประตูที่นำศพสามัญชนที่เสียชีวิตด้วยโรคอหิวาตกโรคในเขตพระนครทั้งหมด ขนผ่าน ประตูผีซึ่งอยู่ริมคลองโอ่งอ่าง จุดตัดถนนมหาไชยและถนนบำรุงเมือง บริเวณซอยสำราญราษฎร์เพื่อขนศพไปประกอบพิธีฌาปนกิจนอกเมืองยังวัดสระเกศราชวรมหาวิหาร (ภูเขาทอง) แต่หลังจากโรคระบาดหายไป ‘ประตูผี’ จึงถูกเปลี่ยนชื่อเป็น ‘สำราญราษฎร์’ เพื่อความเป็นสิริมงคล  ปัจจุบันแยกสำราญราษฎร์เป็นที่ตั้งของร้านอาหารเจ้าดังจำนวนมากอย่างร้านโตซาลาเปา ร้านเจ๊ไฝ และร้านผัดไทยประตูผี ซึ่งไหนๆ เราก็ได้มาฝึกงานในซอยสำราญราษฎร์ทั้งที เลยมีโอกาสได้ไปสำรวจร้านในละแวกนี้ จนพบว่ายังคงมีแหล่งอาหารของคาวหวานอีกจำนวนมากให้เราได้อิ่มหนำสำราญตามชื่อซอย โดยพวกเราได้รวบรวมและคัดเลือก 6 ร้านที่ชาวทราเวลอินเทิร์นหิวเมื่อไหร่ก็ต้องแวะไปที่นั่นมาฝากทุกคนกัน จะมีร้านอะไรบ้างนั้นตามไปดูกันเลย!  1.ร้านก๋วยเตี๋ยวไหหลำอารมณ์ดีประจำซอยสำราญราษฏร์ สมาชิกอินเทิร์น […]

Guide

เดินเล่นทำความรู้จักกับย่านธุรกิจแห่งวันวาน ‘ถนนทรงวาด’ ‘ทรงวาด’ เป็นถนนที่รัชกาลที่ 5 ทรงเป็นผู้วาดแนวถนนลงบนแผนที่ เพื่อแก้ไขปัญหาความแออัดของพื้นที่ในย่านสำเพ็งหลังจากเกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ ในสมัยนั้นทรงวาดถือเป็นถนนที่สำคัญมาก เพราะเป็นจุดที่เชื่อมต่อกับ ‘ท่าน้ำราชวงศ์’ ซึ่งเป็นท่าเทียบเรือกลไฟซึ่งบรรทุกสิ่งของจากหัวเมืองต่างๆ เข้ามายังกรุงรัตนโกสินทร์ และยังขนส่งสินค้าของไทยออกไปยังต่างประเทศอีกด้วย ถนนที่ขนานฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาลงมาทางใต้อย่าง ‘ถนนทรงวาด’ จึงกลายมาเป็นเขตการค้าที่รุ่งเรือง และเต็มไปด้วยร้านนำเข้าและส่งออกพืชผลทางการเกษตรนานาชนิด เช่น ข้าว ถั่ว ชา เครื่องเทศ เมล็ดพืช ฯลฯ ในปัจจุบันถึงแม้ทรงวาดจะไม่คึกคักมากเหมือนเคย แต่กลิ่นอายและบรรยากาศของการค้าส่งแบบจีนๆ ก็ยังอยู่คงหลงเหลืออยู่อย่างครบถ้วนไม่ต่างจากวันวาน ไม่ว่าจะเป็นร้านขายส่งที่เต็มไปด้วยเมล็ดพันธุ์พืช ตึกเก่าที่ประดับประดาไปด้วยปูนปั้นรูปดอกไม้และผลไม้ ร้านสตรีตฟู้ดสไตล์จีน รถเข็นและรถบรรทุกที่มีสินค้าอัดแน่นอยู่เต็ม วันนี้เราจึงอยากชวนทุกคนมาเดินเล่นซึบซับบรรยากาศเก่าๆ ของย่านการค้าส่งแบบจีนที่หาได้ยากในปัจจุบันไปด้วยกัน ตามมาดูกันเล้ย! บรรยากาศเก่าๆแบบนี้หาไม่ได้ที่ไหน เพราะฉะนั้นถ้าใครอยากดูของจริงต้องแวะมาเดินเล่นที่ถนนทรงวาดเท่านั้นนะ แล้วคุณจะได้รู้ว่า เมืองเก่ามีเสน่ห์กว่าที่เคยคิด 🙂 การเดินทาง : สามารถโดยสารรถประจำทางสาย 15, 16, 25, 40, 48, 54, 73ก., 204  มาลงที่บริเวณหน้าวัดปทุมคงคาราชวรวิหาร หรือโดยสารเรือด่วนเจ้าพระยามาลงที่ท่าเรือราชวงศ์

Guide, Scoop

ถ้าเปรียบเทศกาลสำคัญของจีนเป็นช่วงเวลา เทศกาลตรุษจีนที่ยิ่งใหญ่เรืองรองคงจะเป็นเหมือนกลางวันที่แสงอาทิตย์สาดส่อง และเวลากลางคืนนั้นก็คงจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก ‘เทศกาลไหว้พระจันทร์’ เทศกาลซึ่งจัดขึ้นในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ตามปฏิทินจันทรคติของทุกปี ในยามราตรีที่มนุษย์สามารถมองเห็นพระจันทร์ได้สวยงามและชัดเจนที่สุด วันไหว้พระจันทร์ในปีนี้ตรงกับวันที่ 4 ตุลาคมที่ผ่านมานั่นเอง เราจึงอยากชวนทุกคนมาเดินลัดเลาะชมความสวยงามของวัฒนธรรมคละเคล้าไปกับเรื่องเล่าสนุกๆเกี่ยวกับเทศกาลนี้กัน 🙂‘เทศกาลไหว้พระจันทร์’ หรือ ‘เทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วง’ เป็นเทศกาลที่จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการเก็บเกี่ยว ตามความเชื่อของชาวจีนโบราณที่เชื่อว่าดวงจันทร์มีส่วนช่วยให้เกิดฤดูกาลและปรากฏการณ์ต่างๆ ซึ่งมีส่วนช่วยให้การทำการเกษตรและพืชพันธุ์ธัญญาหารต่างๆ มีความอุดมสมบูรณ์ โดยจะจัดขึ้นในคืนที่ดวงจันทร์ส่องสว่างสวยงามที่สุดของทุกๆ ปี จึงไม่แปลกที่จะมีตำนานที่เกี่ยวข้องกับดวงจันทร์มากมายที่มีความเชื่อมโยงกับเทศกาลนี้ และตำนานที่โดดเด่นและมีการกล่าวถึงบ่อยที่สุดก็คือตำนานของ ‘ฉางเอ๋อผู้เหินสู่ดวงจันทร์’ นั่นเอง โดยตำนานเล่าถึง โลกในสมัยที่มีดวงอาทิตย์ทั้งหมด 10 ดวงซึ่งผลัดกันสาดแสงที่อบอุ่นให้กับมนุษย์วันละ 1 ดวง จนกระทั่งมนุษย์เริ่มละเลยความสำคัญและทำร้ายธรรมชาติ เหล่าเทพจึงลงโทษด้วยการให้ดวงอาทิตย์ทั้ง 10 ดวงสาดแสงลงมายังโลกพร้อมๆกัน สร้างความเสียหายให้กับมนุษย์เป็นอย่างมาก จนกระทั่งมีชายหนุ่มคนหนึ่งนามว่า ‘โฮ่วอี้’ ผู้ที่มีความเชี่ยวชาญในการยิงธนูเป็นอย่างยิ่ง ได้ยิงธนูขึ้นไปบนฟ้าเพียงดอกเดียวและทำให้ดวงอาทิตย์ทั้ง 9 ดวงดับลงจนเหลือเพียงดวงเดียว โลกมนุษย์จึงกลับมาสงบสุขอีกครั้ง ภายหลังโฮ่วอี้จึงได้รับการยกย่องจากผู้คนให้ขึ้นเป็นกษัตริย์และใช้ชีวิตอยู่กับ ‘ฉางเอ๋อ’ ผู้เป็นมเหสี ต่อมาในขณะที่เดินทางไปปฏิบัติธรรมและฝึกวิชาที่เขาคุนหลุน โฮ่วอี้ก็ได้กราบขอยาอายุวัฒนะซึ่งมีฤทธิ์ที่ทำให้คนกินกลายเป็นเซียนและมีชีวิตเป็นอมตะมาจากเจ้าแม่หวังมู่ เมื่อกลับมาบ้านก็ฝากให้ฉางเอ๋อเก็บเอาไว้ แต่ในขณะที่โฮ่วอี้ไม่อยู่ ‘เผิงเหมิง’ คนรับใช้คนสนิทที่แอบรู้เรื่องของยาอายุวัฒนะก็ทรยศและขู่ฆ่าฉางเอ๋อแลกกับการที่นางต้องนำยามาให้ตน […]